Merhabalar. Bugün bu blogdaki 2.günüm. Bugün biraz kişilikden bahsetmek istiyorum. Dün gece çok sevdiğimiz babamın kuzeni (Amcasının oğlu) ailesiyle birlikte ziyarete geldi. Geç saatlere kadar oturup sohbet ettik ki bu durum çok hoşuma gider. Uzun bir süre muhabbet ettik bizde. Ben Tarih ve Siyaset konuşmayı sevdiğim için konuyu bir şekilde oraya çekmeyi başardım! Gündem Amerika nın politikası, yaşanan olaylar derken eski anılara geldi konu. Sonuçta babamlar "Darbe Dönemi" gençleriydi. Ozaman yaşanan anılarını olayları anlatırken, ne kadar kötü karanlık bir dönem bile olsa mutlu olabildiklerini görmek mümkündü. O insanları dinlediğim zaman çok küçük şeylerden çok büyük mutluluklar, büyük hazlar çıkardıkları oldukça ilgnç bir durum. Ben burda "Kuşak farkına" değinmek istiyorum. Gerçekten yaşadığımız ülke bulunduğumuz konum insanların kaderini etkileyen en önemli faktör bence. Türkiyede 2000 yılına kadar ilerleme düzeyi yok denecek kadar azdı. 2000 yılı ile birlikte yakalanan o büyük ivme herşeyi değiştirdi. İnsanları, düşünceleri, yapıları, duyguları herşeyi... Babam anlatıyor işte: Oğlum bizim zamanımızda elektrik yoktu. Köyden şehire gittiğimiz zaman şaşırırdık. Bize derlerdi "Oğlum hele şu düvmeyi yukarıya kaldırdıgında Elektrik yanacak, indirdiğinde sönecek." biz onu duyunca şaşırırdık. Arkadaşları babamı kandırırlarmış bazen. Elektrik kesildiği zaman, "Gürsel al bu 10 kuruşu bize bakkaldan elektrik al gel!" Babamda bilmiyo tabii gidip bakkala bunu söyleyince sağlam bir küfür yermiş! Burda demek istediğim şu bundan 20 25 sene öncesine kadar elektrik bile bulunmazken şimdi öyle bir noktaya geldik ki herşey elimizin altında. Ülke bir anda böyle bir ivme ile gelişmeye başlayınca insanlardaki değişimde kaçınılmaz oldu. Babamız annemizin yaşadıkları ile bizim yaşadıklarımız çok farklı şeyler olduğu için bu bizim düşüncelerimizi fikirlerimizi duygularımızı herşeyi değiştirdi. Burda kimse suçlu değil aslında herkez çaresin, burdaki tek suçlu "ZAMAN." Bir anda öyle şeyler oldu herşey değiştiki insanlar buna ayak uyduramadı sonuçta işte böyle bir durum ortaya çıktı. Umarım bundan sonra herşey daha dengeli geçer. Herkez çocukları için bu hayatın zorluklarına katlanıyor fakat maddiyatdan önemlisi çocuklarımıza torunlarımıza yaşanabilir bir ülke yaşanabilir bir gelecek bırakmak.
Bugün 2. yazımda size farkında olduğum bazı konuları anlatmak istedim. Büyük ihtimalle bunu okuyan kişi pek olmayacak ama yine de yazıyorum işte iyi geliyor. Neyse 3. yazımda görüşmek üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder